Een daagje naar Rome

Ik ben al vaker in Rome geweest, maar tot nu toe heeft die stad mij nog nooit verveeld. Een miljoenenstad met een enorme hoeveelheid bezienswaardigheden. Er is in Rome zoveel te zien, dat het niet te doen is dat allemaal in een keer te bekijken, of je zou er een maand voor moeten uittrekken. Veel leuker is er af en toe heen te gaan, keuzes te maken en de plaatsen die je de ene keer links liet liggen, de andere keer te gaan bekijken.

Rome is ook een heel veelzijdige stad. Het is een stad van duizenden jaren oud, je vindt overal overblijfselen van de oude Romeinse beschaving, het is de stad van het Vaticaan, dus honderden kerken, de één nog mooier dan de andere, grote kleine, rijk versierd of sober, heuvels die uitzicht bieden op de stad, bijzondere gebouwen uit een meer nabij verleden, prachtige winkels, restaurants, pleinen. Je komt ogen en oren te kort. Je eerste kennismaking met Rome is dan ook overdonderend. Je weet niet waar je moet beginnen...

Dat gevoel ken ik vandaag niet, want ik verkeer in het gezelschap van een vriendin die de stad op haar duimpje kent en het ook nog eens een voorrecht vindt haar kennis van Rome met anderen te delen.

Vandaag lopen we langs het Sint-Pietersplein, waar het ontzettend druk is vanwege de aanwezigheid van de Paus die ochtend, Piazza Navona, de wijk Trestevare, Spaanse Trappen, Piazza del Popolo, Pantheon, diverse kerken, een schattige olifant van Bernini, het museum van de Capucijners, met een wel heel bijzondere verzameling botten en schedels van dode monniken. Heel veel dus. Dat alles afgezet tegen een achtergrond van duizenden toeristen, straatverkopers, priesters, nonnen, politiemannen, zakenmensen, auto's, scooters, bedelaars, straatmuzikanten en levende standbeelden. Af en toe onderbreken we onze wandeling om even een heerlijke espresso te drinken in een bar, of een pizza te eten op een muurtje. Kortom, een heerlijke dag, ik kom graag weer terug.