Muziek, literatuur en Italië

Op vakantie met de motor betekent dat je je overdag lekker in de weer bent. Het reizen is wat inspannender dan met een auto. Waar je in een auto af en toe even kunt verzitten, een ander muziekje op kunt zetten of de cruise-control kunt aanzetten, zit je op de motor in de wind, in één houding.
Dat is wat vermoeiender, maar ook heerlijk. Je snuift de geuren op, je voelt de snelheid, je beleeft de reis veel intenser dan met de auto.

Ook is het misschien een beetje een nadeel dat je je in een motorpak moet hijsen, helm op, handschoenen aan. In Italië is dat al snel nogal warm, maar als je dan door een stadje rijdt, onder de geurige sinaasappelbomen door, je motor voor een lokale koffiebar neer zet en kort daarna aan een straffe espresso zit, dan ben je dat al weer snel vergeten.

Als motorrijder ben je in gesprek met de eigenaar. Hij rijdt ook motor, een Ducati. Hij bekijkt jouw motor, spreekt zijn waardering uit en wil weten waar de reis heen gaat. Je verlaat de zaak met een welgemeend arrividerci en mooie, op een servetje uitgetekende routes in de omgeving.

Na zo'n 500 km rijden zoek ik een hotel op. Ik eet wat in de plaatselijke trattoria en mijmer nog wat na over de voorbije rit. Ik maak foto's in het oude centrum.

Terug in het hotel lees ik iin La Coscienza di Zeno van Italo Svevo en luister naar een concert van Eros Ramazotti. Morgen verder...ik moet weliswaar nog gaan, maar ik begin al in de stemming te geraken.